Το χριστιανόπεμπτο σπαθί πίστεψε πως μπορεί
να σβήσει από τη μνήμη μας των Μυστηρίων το θάμπος.
Κι' έρημος πως θ' απόμενε για να μην ιστορεί
τη μέθεξη με τη Θεά, ο Ελευσίνιος κάμπος.
Έτσι έφυγες απότομα στης νεκρικής σιγής
τα μέρη, αργοσέρνοντας τους κρίκους της αλύσου.
Τον Κυκεώνα κρύβοντας στα τρίσβαθα της γης
σα μακρυνή ανάμνηση μιας ποντισμένης νήσου.
Θα ξαναπιούμε απ' το ιερό που ετοίμαζες πιοτό,
όταν, με βλέμμα ατάραχο αρχαίου νεκρομάντη,
Ευμολπιδών νέα γενιά θα σέρνει το χορό,
την ώρα της εκδίκησης, στερνέ Ιεροφάντη.