Ποιος θα μπορέσει ν' αρνηθεί το βάδισμά σου Πάνα
στην ένζωη που διάλεξες να περπατήσεις γη ;
Σουραύλια πάντα θ' αντηχούν γύρω από κάθε μάνα
που της χαϊδεύουν τα μαλλιά οι έφηβοί της γιοί.
Σάρκες θα υγραίνονται καθώς τα βλέμματα θα σμίγουν
κάθε που απ' τη φαρέτρα του ο φτερωτός θεός
ξεσέρνει βέλη αλύπητα που στις καρδιές ανοίγουν
πληγές του πόθου αείρροες που τρέμει ο λογισμός.
Κι' όσοι νομίσαν πως μπορούν να πνίξουν τους βωμούς σου
στης σταυρικής θυσίας τους τ' αρρωστημένο "φως",
κρυφά θα λούζονται κι' αυτοί νύχτα στους ποταμούς σου...
Όλος ο Κόσμος μέγιστε, δικός σου είναι ναός !
